Rdza na jeżynach

Na niektórych odmianach jeżyn, w szczególności na jeżynach „Chehalem” i „Evergreen”, występuje rdza leśna i rdza liściowa. Poza jeżynami może ona również wpływać na rośliny malin. Rdza w jeżynach jest po raz pierwszy obserwowana późną wiosną i sprzyja jej wilgotna pogoda. Chociaż ta choroba grzybicza nie jest zazwyczaj ciężka, może wywierać wpływ na wigor rośliny i chociaż nie zaraża owoców, zarodniki dryfujące na jagody mogą uczynić je nieestetycznymi i dla hodowcy komercyjnego nie do sprzedaży.

Objawy rdzy liściowej

Jak wspomniano, pierwsze oznaki rdzy jeżyn pojawiają się późną wiosną i występują jako duże żółte krosty, które rozszczepiają korę owocowych pędów. Pnącza stają się kruche i łatwo pękają. Z tych krostek pękają zarodniki, infekując liście i wytwarzając mniejsze żółte krosty na spodniej stronie liści na początku lata.

Grzyb, który powoduje rdzę w jeżynach zimuje na pędach. Zarodniki rozprzestrzeniają się przez wiatr.

Choroby tej nie należy mylić z bardziej szkodliwą pomarańczową rdzą. Pomarańczowa rdza powoduje powstawanie tylko pomarańczowych krostek na liściach, a nie żółtych krostek zarówno na pędach, jak i na liściach, a pomarańczowa rdza w jeżynach powoduje również powstawanie małych, kruchych pędów u podstawy rośliny.

Jak radzić sobie z jeżynami z rdzą

Połączenie kontroli kulturowej z zastosowaniem środków grzybobójczych jest najlepszym sposobem kontroli choroby. Pędy owocowe należy usuwać i utylizować jak najszybciej po zbiorze.

Kontrola organiczna po usunięciu lasek polega na rozpylaniu wapiennej siarki lub utrwalonej miedzi. Zimą nanosi się siarkę wapienną, a następnie stosuje się miedź utrwaloną i ponownie tuż przed zakwitnięciem roślin.

W przypadku wrażliwych odmian jeżyn, przed wystąpieniem jakichkolwiek objawów choroby należy zastosować ochronne środki grzybobójcze.